Dit is de laatste brief van de tweede cyclus van Brieven aan een (niet-)moeder. Deze cyclus schreef ik met Karin (mijn laatste brief lees je hier), en dit is haar laatste brief. Karins moeder is op dezelfde datum gestorven als de mijne, maar dan 21 jaar later. Karin was 50, ik was 5. Zelf heeft Karin inmiddels 3 biologische kinderen.
Lieve Alycia,
Het is bijzonder om jouw woorden te lezen waarin mijn woorden als een echo terug galmen. Ik heb vroeger veel brieven geschreven en was vergeten hoe fijn het is.
Schrijven is per definitie verbinding. Dank dat je me hebt helpen herinneren.
En dat moed niet gaat over doorgaan zonder twijfel, maar dat je durft stil te vallen precies daar waar het pijn doet, en daar zacht blijft.
Keep reading with a 7-day free trial
Subscribe to Brieven aan een (niet-)moeder to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.